Heute (15. Dezember) feiert die weltweite Esperanto-Bewegung den Geburtstag von Dr. Ludwig Leizer Zamenhof, den Erfinder der internationalen Sprache Esperanto. Zamenhof wurde als Sohn einer jüdischen Familie 1859 in Bialystok (damals russisch, heute polnisch) geboren. Sein Geburtstag wird in der Esperanto-Bewegung als Zamenhof-Tag gefeiert. Es werden Feste und Treffen von Esperanto-Sprechern veranstaltet. Es wird an das Ziel erinnert, mit der neutralen internationalen Sprache zum Frieden und der Völkerverständigung beizutragen. Vorträge in Esperanto werden gehalten und Bücher und Lieder in der Sprache Esperanto ausgetauscht. Zamenhof selber hat zeit seines Lebens immer einen Kult um seine Person abgelehnt.
Hodiaŭ (la 15-a de decembro) la tutmonda Esperanto-Movado festas naskiĝtagon de D-ro Ludoviko Leizer Zamenhof, la kreinto de internacia lingvo Esperanto. Zamenhof naskiĝis en 1859 kiel filo de juda familio en Bjalistoko, tiam en la Rusia Imperio, hodiaŭ Pollando. Lian naskiĝtagon festos la tutmonda Esperanto-Movado kiel Zamenhof-Tago. Esperanto-Kunvenoj okazos kaj librojn kaj kantojn pro la paco kaj la internacia interkompreniĝo estos disponigitaj. Zamenhof mem ĉiam malakceptis kulton pri sia persono.
Was im Naturgarten auf natürliche Weise wächst, soll auch im Garten wieder vergehen. So ist der Kreislauf der Natur. Seit einiger Zeit halte ich diese Regel ein. In diesem Jahr schneide ich meine alte Hecke gründlich. Sie wuchs mir zu hoch und es wurde zu schwierig, sie mit der Maschine zu schneiden. Den Heckenschnitt habe ich nicht auf die Deponie abtransportiert, sondern auf einen Haufen geworfen. Im Totholz können Tiere Unterschlupf finden. Da das Totholz sehr langsam verwest, werden die im Holz enthaltenen Nährstoffe wieder langsam den Boden zugeführt. Das Totholz bildet also Nahrung für Pflanzen und Tiere. Wenn es zu viel Totholz wird, kann man das Holz auch jederzeit häckseln. Dann kann man zum Beispiel damit mulchen und düngen.
Esperanto: Tio, kio kreskas nature en la natura ĝardeno, ankaŭ devas perei en la ĝardeno. Tia estas la ciklo de la naturo. Mi sekvas ĉi tiun regulon jam de kelka tempo. Ĉi-jare mi donas al mia malnova heĝo ĝisfundan tonadon. Ĝi kreskis tro alta por mi kaj fariĝis tro malfacile tranĉi per la maŝino. Mi ne prenis la heĝotranĉadojn al la rubodeponejo, sed anstataŭe ĵetis ilin en amason. Bestoj povas trovi rifuĝon en morta ligno. Ĉar la morta ligno kadukiĝas tre malrapide, la nutraĵoj enhavitaj en la ligno estas malrapide resenditaj al la grundo. La morta ligno provizas manĝaĵon por plantoj kaj bestoj. Se estas tro multe da morta ligno, vi ĉiam povas haki la lignon. Tiam vi povas uzi ĝin por mulĉi kaj fekundigi, ekzemple.
Beschnittene Hecke im Garten – Tondita heĝo en ĝardeno
Seit kurzer Zeit bin ich Mitglied im Deutschen Esperanto-Bund. Vor wenigen Tagen nahm ich an einer Veranstaltung des Landesverbands Niedersachsen-Bremen (EMAS) in Leer teil und wurde dort gefragt, ob ich bereit sei, Ansprechperson für alle zu sein, die sich in meiner Region für die internationale Sprache Esperanto interessieren. Ich habe mich dazu gerne bereit erklärt und nun findet ihr meine Adresse auch auf der Homepage des Esperanto-Bundes.
Esperanto: Mi lastatempe fariĝis membro de Germana Esperanto-Asocio (GEA). Antaŭ kelkaj tagoj mi partoprenis aranĝon organizitan de la regiona Esperanto Asocio de Malsupra Saksio-Bremeno (EMAS) en Leer kaj estis demandita ĉu mi pretus esti la kontaktpersono por ĉiuj en mia regiono, kiuj interesiĝas pri la internacia lingvo Esperanto. . Mi volonte konsentis pri tio kaj nun vi povas trovi mian adreson en la retpaĝo de Esperanto-Asocio.
en Esperanto-lingvo vidu suben! Am 3. Oktober ist in Deutschland der Nationalfeiertag. Wir waren mit unserer Clique vom 3. bis 5. Oktober in Sachsen-Anhalt und besichtigten unter anderem Zerbst, Lutherstadt Wittenberg, Dessau und Wörlitz. Ein Paar unserer Clique stammt aus Sachsen-Anhalt, so hatten wir eine sehr gute Reiseleitung. Am ersten Tag unserer Reise machten wir einen Rundgang durch die Stadt Zerbst und aßen abends im Hotel gemeinsam.
Am nächsten Tag fuhren wir nach Wittenberg. In dieser Stadt wirkte Martin Luther und fand die Reformation und die Gründung der evangelisch-lutherischen Kirche ihren Ursprung. Wir besichtigten unter anderem die Stadtkirche mit dem Reformationsaltar und die Schlosskirche, an dessen Tür Luther die berühmten 95 Thesen heftete. Nachmittags besichtigten wir den Park Gartenreich Wörlitz, wo wir eine Gondelfahrt unternahmen. Anschließend fuhren wir nach Dessau und besichtigten die Bauhaus Meisterhäuser.
Am letzten Tag unserer Reise besichtigten wir das Francisceum, eine Schule in Zerbst. In dem Gebäude des Gymnasiums war ursprünglich ein Franziskanerkloster, später als Folge der Reformation eine evangelische Lateinschule. Neben ihr entstand dort auch eine Art Universität, die „Anhaltinische Landesuniversität“. Unter dem Dessauer Landesfürsten Leopold Friedrich Franz wurde das Gymnasium im 18. Jahrhundert mit der damals modernen Pädagogik der Philanthropisten weiter weiter entwickelt und erhielt seinen heutigen Namen. Die Schule hat eine sehenswerte Bibliothek mit alten Bibeln, griechischen und lateinischen Schriften und Inkunabeln.
Vor unserer Heimreise besichtigten wir auch noch die Schlossruine, die von einem Förderverein sehr liebevoll wieder zu einer Ausstellung ausgebaut wird. Im Schloss wohnte einst Prinzessin Sophie Auguste Friederike bis zu ihrer Abreise nach Russland im Jahr 1744. Dort wurde sie am Hof der Zaren verheiratet und später die Zarin „Katharina die Große“.
Esperanto: La 3-a de oktobro estas en Germanujo la nacia festo. Mi estis kun nia bando de la 3-a ĝis la 5-a de oktobro en Saksio-Anhaltino kaj vizitis interalie la urboj Zerbst, Wittenberg, Dessau kaj Wörlitz. Paro de nia bando devenas el Saksio-Anhaltino, do ni havis tre bonajn gvidantojn dum nia vojaĝo. La unuan tagon ni ekskursis post nia alveno la urbon Zerbst. Vespere ni kune manĝis en la hotelo.
La sekvan tagon (la 4-a de oktobro) ni veturis al Wittenberg. la reformisto Martino Luthero (Martin Luther) laboris en Wittenberg kaj la Reformacio kaj la fondo de la Evangelia Lutera Eklezio havis en ĉi tiu urbo ĝiajn originojn. Interalie ni vizitis la urban preĝejon (Stadtkirche) kun la reformacia altaro kaj la kastelpreĝejon (Schlosskirche), ĉe kies pordo Lutero alfiksis la famajn 95 tezojn. Posttagmeze ni vizitis la parkon Gartenreich Wörlitz, kie ni veturis per gondolo. Ni poste veturis al Dessau kaj vizitis la mastro-domojn (Meisterhäuser) de Bauhaus.
En la lasta tago de nia vojaĝo ni vizitis la Francisceum, lernejon en Zerbst. La gimnasia konstruaĵo estis origine franciskana monaĥejo, kaj poste, kiel rezulto de la reformado, protestanta latina lernejo. Aldone al ĝi, tie estis fondita ankaŭ speco de universitato, la „Anhaltinische Landesuniversität“. Sub la Dessau suvereno Leopold Friedrich Franz, la gimnasio estis plue evoluigita en la 18-a jarcento kun la tiama moderna pedagogio de la filantropoj kaj ricevis sian nunan nomon. La lernejo havas vidindan bibliotekon kun malnovaj Biblioj, grekaj kaj latinaj skribaĵoj kaj inkunabloj.
Antaŭ nia vojaĝo hejmen ni vizitis ankaŭ la kastelruinojn in Zerbst, kiujn ame konvertas en ekspozicion de subtena asocio. Princino Sophie Auguste Friederike iam vivis en la kastelo ĝis ŝi foriris al Rusujo en 1744. Tie ŝi estis edziĝinta ĉe la kortego de la caroj kaj poste iĝis la carino „Katerino la Granda“.
kastelruino Zerbst Schlossruinecentra placo en Zerbst Marktplatz ZerbstPreĝejo Stadtkirchereformacia altaro Reformationsaltar Stadtkirchekorea grupo antaŭ pordego de Schlosskirche koreanische GruppeĜardena Parko Wörlitz Gartenreich Parkmastrodomoj Meisterhäuser Bauhaus DessauEksposicio kastelruino Zerbst Ausstellung Schloss ZerbstBiblioteko Bibliothek Francisceumbitte auf ein Bild klicken um die Galerie zu öffnen – bv. klaki sur foto por malfermi fotogalerion
16 Esperanto-Sprecher aus den Niederlanden und Deutschland, darunter auch ich, trafen sich zu einem Tourismus Tag in Leer, Ostfriesland. Das Esperanto-Treffen begann mit einem Mittagessen in der Jugendherberge, die in Leer sehr schön ist und nah am Stadtzentrum liegt, Danach gingen wir zum Museumshafen, wo wir in ein Schiff einstiegen und eine Hafenrundfahrt machten. Nach der Bootsfahrt gingen wir in ein Lokal, in dem wir nach ostfriesischer Art Tee tranken.
Zum Schluss des Treffens fand eine ausführliche Stadtführung statt. Franz Kruse übersetzte die Worte des deutschen Sprachführer komplett in die Sprache Esperanto. Der deutsche Stadtführer war erstaunt, dass dies mit Esperanto möglich ist. Bei diesem Treffen lernte ich viele Esperanto-Sprecher kennen, darunter Franz Kruse und seine Frau Elisabeth, die beide seit mehr als 50 Jahren Esperanto sprechen und es perfekt beherrschen. Beide kommen aus Lohne, nicht weit entfernt von meinem Wohnort Bakum.
Esperanto: 16 Esperanto-Parolantoj el Nederlando kaj Germanujo renkontiĝis je la Turisma Tago en orientfrisa urbo Leer. Komence ni tagmanĝis kune en la bela junulargastejo, kiu estas proksime de urba centro. Poste ni iris al muzeohaveno, kie ni enŝipiĝis kaj okazis ŝipa rondvojaĝo tra la haveno. Poste ni faris orientfrisan teumadon. Fine okazis detala urbogvidado de Leer. Franz Kruse tradukis la vortojn de germana urbogvidanto en la esperanta lingvo. La germana gvidanto estis surprizita, ke estas eble traduki tutan urbogvidon en Esperanto. Estis mia dua loka esperanto-renkontiĝo kaj mi renkontis multajn Esperantistojn, inter ili estis Franz Kruse kaj lia edzino Elisabeth, kiuj parolas Esperanton ekde pli ol kvindek jaroj. Ambaŭ devenas de ĉirkaŭaĵo de mia loĝloko Bakum.
Foto: Die Gruppe der Esperanto-Sprecher vor der Leeraner Jugendherberge – la grupo de Esperanto-parolantoj antau la konstruaĵo de junulargastejo
Seit kurzer Zeit bin ich auch dem Esperanto-Weltbund (Universala Esperanto Asocio UEA) beigetreten. Damit gehöre ich jetzt sowohl dem Deutschen Esperanto-Bund als auch dem Esperanto-Weltbund an. Beides bringt mir den Vorteil dass sich sowohl an nationalen wie auch dem Weltkongress der Esperantisten vergünstigt teilnehmen kann. Im kommenden Jahr findet der Universale Weltkongress in Brünn, Tchechien, im Juli statt. Der Nationale Kongress findet gemeinsam mit dem belgischen Verband im Oktober in Schleiden statt.
Außerdem erhält man über beide Vereinigungen Zeitschriften, Bücher und Information in der Sprache Esperanto und über Esperanto. Mein letzter Esperanto Kongress in Straßburg hat mir viel Spaß gemacht. Ich habe dort nicht nur viele Menschen aus vielen Ländern getroffen und tolle Veranstaltungen und Konzerte erlebt sondern mit Straßburg auch eine wirklich sehenswerte Stadt kennengelernt. Im kommenden Jahr bin ich auf Brünn gespannt. In Tchechien war ich noch nie. Sicher wird der Kongress wieder mir ermöglichen, neue Kulturen und Nationen kennenzulernen. Eventuell fahre ich im Oktober auch nach Belgien zum Kongress.
Esperanto: Mi ankaŭ lastatempe aliĝis al la Universala Esperanto Asocio (UEA). Tio signifas, ke mi nun apartenas kaj al Germana Esperanto-Asocio kaj al Esperanto-Monda Asocio. Ambaŭ donas al mi la avantaĝon povi partopreni kaj la nacian kaj la mondan kongreson de esperantistoj je reduktita prezo. Venontjare la Universala Universala Kongreso okazos en Brno, Ĉeĥio, en julio. La Nacia Kongreso okazos kune kun la belga asocio en Schleiden en oktobro. Mi intencos partopreni ambaŭ kongresoj.
Am vergangenen Dienstag begann mein zweiter Esperanto Kursus, auch dieses Mal über das Internet mit der Videoplattform Zoom. Er wird vom Londoner Esperanto Klub angeboten. Es nehmen ca. 15 Leute daran teil, darunter Amerikaner, Brasilianer, Polen, Engländer, Deutsche und meine Wenigkeit. Der gesamte Kurs findet nur in der Sprache Esperanto statt. Eine erste Hausaufgabe gibt es auch: Wir sollen ein Bild mit einer kurzen Beschreibung aus dem Ort mit irgendetwas was wir mögen, was berühmt oder bemerkenswert ist. Ich habe ein Bild vom Festumzug unseres Volksfest Bakum gewählt. In der Bildbeschreibung habe ich kurz etwas über unser Volksfest Bakum geschrieben.
Esperanto: Pasintan mardon komenciĝis mia dua Esperanto-kurso rete per vidplatformo zumo (Zoom). La kurson organizas Londona Esperanto Klubo. Ĉirkaŭ 15 homoj el diversaj landoj, Brasilanoj, Usanoj, Britoj, Germanoj kaj mi partoprenadas kurson. Dum la kurso nur Esperanto estos parolata. Kiel unua hejmtasko ni sendu bildon kun priskribon de io/iu/ie en nia loĝloko, kiun ni ŝatas. Mi elektis bildon de nia popola festo (Volksfest Bakum).
Priskribo: Ĉiujare festas la loĝantoj de vilaĝo Bakum je la semajnfino post pentekosto per granda festo de popolo, la Volksfest Bakum. Dimanĉon estas granda parado kiujn partoprenas mil homoj, multe da partoprenantoj piede, kaj kvar orkestroj kaj diversaj dekoritaj ĉaroj, kiuj estis antaŭe kontruita de la diversaj grupoj, kluboj kaj najbaraĵoj en vilaĝo Bakum. Ĉiu partoprenanto estas kostumita. Post la parado daŭras la festo ĝis la nokto. Bakum troviĝas in nordokcidente Germanujo en distrikto Vechta, 70 kilometroj sudokcidente de urbo Bremeno.
Ich bin heute dem Deutscher Esperanto-Bund e.V. beigetreten. Das Ziel dieses Verbandes ist die Pflege und Verbreitung der neutralen internationalen Sprache Esperanto. Diese Sprache zeichnet sich dadurch aus, dass sie relativ schnell und einfach erlernbar ist. Mit dieser internationalen Sprache soll die Völkerverständigung und der kulturelle Austausch gefördert werden. Nichts ist dringlicher in einer Zeit des sich verbreitenden Nationalismus und des Krieges in Europa.
Mi aliĝis hodiaŭ Germana Esperanta Asocio. Pri Esperanto (lito en germana lingvo) Mehr Informationen zu Esperanto:
Kvar Esperanto-parolantoj ĵus renkontiĝis en Wilhelmshaven. La ideo ekestis por organizi pluajn lokajn kunvenojn en la nordokcidento (Oldenburgo, Orienta Frisio, Bremeno kaj ĉirkaŭe). Ĉiuj parolantoj kaj lernantoj de Esperanto el la regiono Weser-Ems kaj la ĉirkaŭaĵo estas kore invititaj.
Se vi interesiĝas, vi ricevos pliajn informojn en niaj mesaĝilaj grupoj en Telegramo aŭ en signalo kaj en retpago Eventa Servo:
Vier Esperanto Sprechende trafen sich kürzlich in Wilhelmshaven. Dabei entstand die Idee, im Nordwesten (Oldenburg, Ostfriesland, Bremen und umzu) weitere lokale Treffen zu veranstalten. Dazu sind alle Esperanto Sprechende aus der Region Weser-Ems Region und Umgebung herzlich eingeladen. Wir laden auch alle ein, die mehr über Esperanto erfahren und es erlernen möchten.
Wer daran interessiert ist, erhält weitere Informationen über unsere Messenger Gruppen auf Telegram oder auf Signal:
Je la fino de mia Esperanto kurso mi ĵus finlegis mian unuajn fremdlingvan kaj esperantan libron. Estis tre ekscita kaj antentokapta ekde unuan ĝis lastan paĝon. „La ŝtona urbo“ de Anna Löwenstein estas ampleksa historia romano. Juna keltino en la unua jarcento de nia epoko estas portita al Romo kiel sklavo. La ŝtona urbo esploras ŝian penan lukton por adaptiĝi al la vivo en pli „progresinta” socio – kvankam, kiel oni malkovros, la kelta civilizacio ne estis tiel primitiva, kiel oni nuntempe emas supozi. En Romo ŝi ekkonas la fruajn kristanojn, kiuj estas ne sanktuloj sed aktivuloj en nova movado ofte dividita pro kvereloj kaj polemikoj. (Fonto: esperanto-buecher.de)
Zum Ende meines Esperanto Kursus habe ich gerade eben mein erstes fremdsprachliches und mein erstes Buch in der Sprache Esperanto zu Ende gelesen. Es war sehr spannend und fesselnd von der ersten bis zur letzten Seite. „La ŝtona urbo“ (die steinige Stadt) von Anna Löwenstein (britische Autorin) ist ein umfangreicher historischer Roman. Eine junge Keltin in dem ersten Jahrhundert nach Christi wurde als Sklavin nach Rom gebracht. Das Buch erforscht ihr mühsames Ringen, sich dem Leben in einer „fortschrittlichen“ Gesellschaft anzupassen, obgleich, wie man beim Lesen entdecken wird, die keltische Zivilation keinesfalls so primitiv war, wie man heutzutage zu glauben neigt. In Rom lernt sie frühe Christen kennen, die keine Heiligen sind sondern Aktivisten einer neuen Bewegung, die oft gespalten waren wegen Streitigkeiten und polemischen Diskussionen.
